“Ik wilde iets doen waar een organisatie écht iets aan heeft,” zegt Fons. “Niet een literatuurstudie die daarna in een la verdwijnt, maar iets wat bruikbaar is.” Die wens bracht hem van de universiteit in Wageningen naar een stage bij Kubiek – en uiteindelijk naar een vaste plek in het team.
De stage begon met een gesprek. “Een oud-studiegenoot, Daniel, had hier met plezier stagegelopen. Mijn interesse was dus al gewekt. Tijdens een carrière-event aan de WUR sprak ik Donald en Pelle bij de Kubiek-stand. Het klikte meteen.”
Die klik zette hij om in actie. “Ze zouden me nog bellen, maar ik mailde zelf. Ik wilde niet afwachten.” Een paar dagen later schoof hij aan bij Rex. Ook Diriel en Peter waren erbij om de opdrachtvorm te bespreken. “Ze dacht meteen mee. Ze keken niet alleen naar wat bij mij paste, maar ook naar wat Kubiek nodig had.”
De eerste weken waren wennen. “Wat Kubiek precies deed, wat een BOPA was – ik had geen idee. Al die termen, al die projecten, dat was nieuw. Je komt uit een wereld van planologie theorieën en leest ineens vergunningaanvragen of krijgt een telefoontje van een opdrachtgever. Dan denk je: help, wat als ik het niet weet?”
Maar juist daarin vond hij vertrouwen bij Kubiek. “Ik leerde: je kunt gewoon zeggen ‘ik zoek het even uit’ of ‘ik vraag het na’. Dat wordt alleen maar gewaardeerd. Je hoeft niet alles te weten, als je maar laat zien dat je het oppakt.”
Dat aanpakken bleek de beste leerschool. “Ik mocht aanhaken bij gesprekken met Diriel en Donald. In het begin vooral luisteren, later zelf het woord nemen. Je wordt echt gestimuleerd om het gewoon te doen. En dan leer je snel.”
Die actieve houding hielp Fons ook bij het vinden van zijn stageonderwerp. Zijn stage duurde vier maanden: de helft van de tijd werkte hij mee aan projecten, de andere helft aan een eigen opdracht. “Ik wist nog niet precies wat mijn opdracht zou worden,” vertelt hij. “Maar Donald zei: ga gewoon meelopen – dan loop je vanzelf ergens tegenaan.”
En dat gebeurde. Door gesprekken met initiatiefnemers en het bijwonen van inloopavonden groeide zijn interesse in participatie. “Dat onderwerp leeft ook in Wageningen, dus het sloot mooi aan.”
Het resultaat was een participatie-toolbox voor collega’s. “Geen rapport dat verdwijnt in een map, maar iets waar Kubiek echt wat aan heeft. Het staat op de website en wordt gebruikt in projecten. Dat voelt goed – alsof je iets blijvends hebt achtergelaten.”
Toch liet Fons Kubiek niet achter – hij bleef. Al voor zijn stage had hij uitgesproken dat hij misschien wel wilde blijven. “Dat gevoel had ik al snel. Bij kubiek wordt er veel tijd geïnvesteerd om starters op te leiden tot adviseur.”
“Het voelde niet als een stage, maar als een inwerkperiode. Ik draaide gewoon mee.” Ook de sfeer maakte indruk. “Het is hier echt een warm bad. Iedereen maakt grapjes, maar neemt je ook serieus. Niemand is te druk om iets uit te leggen. Je voelt je geen stagiair, maar gewoon onderdeel van het team.”
Dat merkte hij meteen “Nog voor mijn eerste werkdag mocht ik mee met het Kubiek-uitje – inclusief overnachting. Een vuurdoop, maar wel een leuke. Je leert iedereen meteen goed kennen.”
“Voor starters is Kubiek echt een goede plek,” zegt Fons. “Er werken veel collega’s met een vergelijkbare achtergrond en kennis, dus je leert snel van anderen. Je krijgt snel verantwoordelijkheid, maar er is ook ruimte om hulp te vragen. Dat is als starter echt goud waard.”
Wat hij vooral waardeert, is de ruimte om te ontdekken. “Soms weet je het nog niet precies. Wil ik meer richting RO? Of juist participatie? Of juist toch stikstof? Misschien eens over de schutting kijken en meelopen bij een gemeente? Bij Kubiek mag je dat onderzoeken. Je hoeft het niet in één keer zeker te weten.”
Bekijk onze vacatures of neem gewoon contact op – precies zoals Fons ooit deed.